- Liat
Opeet plakband
Kaftpapier en kneed-gummen
Vroeger, toen de V&D nog bestond en de schoolcampus cooler was dan de Berghein nu, mochten we vlak voor het nieuwe schooljaar massaal kraakverse schoolspullen inslaan. Een nieuw etui, oneindig veel gummen (waar ik, toegegeven, ook vaak mijn tanden inzette) kaftpapier en...opeet plakband. Dit ondoorzichtige milky-achtige-frost-look- plakbandrolletje met groene binnenkant maakte ons allemaal aan het watertanden. En ook de fabrikant Scotch tape was er blij mee toen ze het uitvonden, want niet voor niks heet opeet plankband in de echte wereld 'Magic Tape'.
De Magic zit 'm erin dat het ondoorzichtige plakband, wanneer opgeplakt, ineens doorzichtiger wordt dan de invisible cloth van Harry P. En je kunt er ook nog eens op schrijven met je Magic Marker. En zo raakte de wereld in 1961 massaal verslaafd aan deze sticky pleasure. Ik droomde dat als ik later groot was, ik baan zou hebben waar ik een bureau mocht hebben boordevol kantoorartikelen. How times change....
DAT SCHEPT EEN PLAKBAND. (sorry)
Vier kleine stukjes opeet plakband zorgde ervoor dat Matt Le Blanc aan mijn jaren '90 plafond vast bleef zitten en Shane van Boyzone boven m'n bed.
Opeet plakband hield m'n agenda bij elkaar en maakte de verscheurde liefdesbrief van mijn puppy love weer heel. En het houdt al jaren de kadootjes voor vrienden en familie een verassing. Het blijft plakken, maar als je er klaar mee bent kun je het makkelijk weer verwijderen, zonder dat het schade achter laat. Dat is bijna een prachtige metafoor voor die ideale liefde, isn't it?
Het heeft ook een bepaalde geur. Van nieuwe schoenen denk ik. En van vanille kaarsen bij de IKEA. (Daar ga ik ook nog een blogje aan wijden)
Verder valt er natuurlijk geen zak meer te vertellen over opeet plakband. Behalve dan deze wijze les: niet doorslikken alstublieft.
En o ja; deze wou ik jullie ook niet onthouden:
